- نال نال (دِ پَ وَ)
نالنده، با آه و زاری، نالان نالان:
مهتر و کهتر همه با او به خشم
عالم و جاهل همه ز او نال نال،
ناصرخسرو،
از دهر جفاپیشه زی که نالم
گویم ز که کرده ست نال نالم،
ناصرخسرو،
گر باغ تازه روی جوان گشته خندخند
چون ابر نال نال چنین بابکا شده ست،
ناصرخسرو
مهتر و کهتر همه با او به خشم
عالم و جاهل همه ز او نال نال،
ناصرخسرو،
از دهر جفاپیشه زی که نالم
گویم ز که کرده ست نال نالم،
ناصرخسرو،
گر باغ تازه روی جوان گشته خندخند
چون ابر نال نال چنین بابکا شده ست،
ناصرخسرو
